Prolog

Coś delikatnie wyrwało mnie ze snu. Czy był to jakiś cichy dźwięk, na przykład kapanie wody z kranu lub ruch w sąsiednim pomieszczeniu, czy może zupełnie inny bodziec? Pewnie to tylko moja podświadomość wykorzystała pierwszą lepszą okazję, żeby mnie obudzić uznawszy, że już dość mam błogiego odpoczynku. Nie chciałam się z tym pogodzić, zawsze byłam przecież strasznym śpiochem, ale po chwili otworzyłam wreszcie oczy i doznałam lekkiego szoku, a w głowie niebezpiecznie mi zaszumiało.

Skąd u mnie taka reakcja? To drugie było niewątpliwie wynikiem spożycia nadmiaru alkoholu dnia poprzedniego, zdziwienie zaś ogarnęło mnie, kiedy zorientowałam się, że to, co wzięłam wcześniej za poduszkę, zdawało się ruszać miarowo, podnosić i opadać, zupełnie jakby oddychało. Ostatecznie okazało się, że spałam wtulona w mężczyznę i w momencie, w którym zdałam sobie z tego sprawę, zaczęło docierać do mnie gdzie jestem i skąd się tu wzięłam. Ogarnęło mnie przerażenie, jednak po chwili doszłam do wniosku, że nie przyniesie to żadnych przykrych konsekwencji, zupełnie nie mam się dokąd spieszyć, i że przecież śpię na pieniądzach.